روز بیست و هفتم
سعی کن مثل ماشین خرابی که خاموش نمی شود،
دائماً در حال عذرخواهی نباشی.
با این کار توجه دیگران را به اشتباهاتت جلب خواهی کرد.
تلاش کن که بهترین را انجام دهی.
آن گاه لبخند بزن و حرکت کن.
تنها خداوند کامل است.
روز بیست و ششم
همواره از نعمتهایی که زندگی به تو بخشیده است،
شاد باش و به خاطر آنچه که نداری گله مند نباش.
ساختمان با سنگ هایی ساخته می شود که در دسترس اند،
نه با سنگ های حیاط خانة دیگران.
روز بیست و پنجم
هنگام مواجه شدن با مشکلی یادت باشد که حتماً راه حلی وجود دارد. زیرا هر چیز با جفتش به وجود می آید. بعد از هر سقوطی ، صعودی و بعد از هر شبی، روزی وجود دارد. ذهنت را روی راه حل ها متمرکز کن. برای بیرون آمدن از یک اتاق باید در را پیدا کنی، نه این که به دیوارها فکر کنی.
روز بیست و چهارم
هنگام غلیان احساسات، هیچ تصمیم مهمی نگیر.
در این صورت اشتباه خواهی کرد.
اول درونت را آرام کن.
ذهن مانند یک دریاچه است.
هنگام غلیان احساس، دریاچه مواج است.
دریاچه هنگامی نور ماه را منعکس می کند که آرام باشد.
روز بیست و سوم
قبل از انجام هر کار مهمی، اول ببین چه احساسی نسبت به انجام آن داری.
آیا آن کار را مهم می دانی؟ آیا واقعی به نظرت می رسد؟ آیا به دیگران کمک می کند؟
توان مغزی انسانها در 22 سالگی در اوج خود قرار دارد
بر اساس تحقیقات پروفسور تیموتی سالتهائوس نتیجه ای بدست آمده است: که سرعت تفکر و تجسم فکری فضایی در اواخر 20 سالگی رو به کم شدن میرود.
به گفته ایشان ممکن است نیاز باشد که درمانهای مربوط به توقف یا تغییر روند سالخوردگی خیلی قبل از میانسالی آغاز شود.
برای آزمایش سالخوردگی، "سالتهائوس" از دو هزار فرد سالم بین سنین 18 تا 60 ساله خواست معما (پازل) حل کرده یا لغات و جزییات قصه و تعیین محل نمونهها در حروف و نمادها را به یادآورند.
این پژوهشگران موفق شدند دریابند که اولین نشانههای تقلیل سرعت مغز، تعقل و توان حل معماهای بصری در 27 سالگی روی میدهد.
روز بیست و دوم
عقاید را با حقایق اشتباه نکن. حقیقت مانند دانة بادام است، و عقاید پوستة آن دانة بادام هستند. اگر به دنبال حقیقت هر چیز ه ستی، باید پوسته را بکنی، تا خود دانه را ببینی.